60 scaled
60 scaled

Projekat “Slušaj manjinske jezike” – Ključ za očuvanje manjinskih jezika su porodica i škola

01.11.2021.

Piše: Rubina Čengić

Medijska prava nacionalnih manjina u BiH nisu ispoštovana u skladu s međunarodnim standardima, pa je projekat Slušaj manjinske jezike koji je, uz podršku Evropske unije i Vijeća Evrope, u Tuzli i Prnjavoru realizovalo udruženje italijana Rino Zandonai u partnerstvu sa udruženjem Poljaka Bolesławiec vrijedan svake hvale. Kroz ovaj međuentitetski projekat, koji je trajao dvanaest mjeseci, kreirano je 18 radio-emisija koje su emitovane na dvije radio stanice i organizovan filmski festival na kojem je prikazano osam filmova na jezicima bosanskohercegovačkih nacionalnih manjina.

-Jezici su dio nacionalnog identiteta i zato ih treba sačuvati, pogotovo manjinske, jer izumiru – sada na svijetu imamo nešto više od 6.000 jezika, a za par godina će ih biti možda jedva dvije hiljade, kaže saradnik na ovom projektu Rizah Sokoli iz tuzlanskog Udruženja Albanaca.

U BiH žive pripadnici 17 nacionalnih manjina i svi zajedno čine manje od jedan posto stanovništva, ali iz Okvirne konvencije za zaštitu nacionalnih manjina (FCNM) i Evropske povelje o regionalnim i jezicima manjina (ECRML) za BiH proizilaze određene obaveze među kojima su i medijski sadržaji o manjinama i na jezicima nacionalnih manjina. Ove obaveze se prvenstveno odnose na javne servise, pa je za njihovo nepoštovanje predviđena i mogućnost kazne u iznosu između 2.500 i 75.000 KM. No, prema Izvještaju Mediji i nacionalne manjine koji su 2020. objavili Evropska unija i Vijeće Evrope, manjine su u pravilu nedovoljno prisutne u medijima, često su predstavljene na osnovu stereotipa, odnosno senzacionalistički prikazane kao problem u kontekstu vijesti i aktuelnosti. Mediji takođe ne uvažavaju na pravi način strukturalne nejednakosti i diskriminaciju kojoj su manjine često izložene.

Da bi prevazišli ovu prazninu, projekat Slušaj manjinske jezike je proizveo 18 radio-emisija koje su emitovane na Radio Tuzla i Radio Prnjavoru, potom ih je reemitovala  RTV Kantona Tuzla, a  ostaće trajno dostupne na YouTube-u.

-Do sada ovo niko nije radio, u Bosni i Hercegovini nijedan javni emiter nema emisije na jezicima nacionalnih manjina što je obaveza i Bosne i Hercegovine i entiteta. U našim emisijama smo imali  36 gostiju i govorili na 17 različitih jezika. Govornike za neke jezike je bilo jako teško naći. Recimo Rusina je malo i ne govore svi svoj jezik jer su se integrisali s Ukrajincima, pa se tako i izjašnjavaju, ali mi smo uspjeli. Imali smo veliki interes medija, ne samo ovih koji su emitovali naše emisije, nego i drugih koji su preuzeli naše sadržaje, ali i onih koji su izvještavali o našim aktivnostima, a sada se pojavljuju novinari zainteresovani da sami, u saradnji s nama, kreiraju slične sadržaje, priča voditelj projekta Tihomir Knežiček. On naglašava da BiH ima preporuke Vijeća Evrope da mora unaprijediti korištenje manjinskih jezika i ovaj projekat doprinosi realizaciji tih preporuka, posebno dio koji se odnosi na zastupljenost manjinskih jezika u medijima. Cijeni da je u vrijeme globalizacije i dominacije pojedinih jezika potreba očuvanja manjinskih jezika izuzetno izražena.

-To očuvanje se može postići tako da se manjinski jezici više slušaju i primjenjuju, da u školama organizuju kurseve, da se gledaju kinomatografije izvan engleskog govornog područja, ali je primarna obaveza da se jezik očuva u porodici – to je  ključ, kaže Knežiček.

Voditeljica ovih emisija na Radio Tuzli Indira Mehić kaže da su emisije Slušaj manjinske jezike bile dosta slušane i na radiju i na internetu i da je bilo vrlo zabavno raditi ih.

-U svakoj emisiji smo malo govorili o nekom od jezika, pa je neko pričao na tom jeziku, u pojedinim emisijama smo čitali dijelove knjiga na manjinskim jezicima, potom to prevodili…  I mi koji smo radili na ovom sadržaju smo mnogo naučili, a saradnja s profesorom Knežičekom je bila veoma inspirativna,  kaže Mehić.

Smatra da bi u redovnim programskim aktivnostima bilo teško realizovati slične sadržaje jer nedostaje i ljudi i novca i vremena, a teško je i naći  sagovornike.

-Vjerujem da bi to bio interesantan sadržaj i za one koji ne govore manjinske jezike, ali mislim da nedostaje i novca i tehnike i ljudi. Za ovaj projekat smo imali i finansijsku pomoć i pomoć profesora Knežičeka, ali bez toga bi ovo bilo vrlo teško uraditi, kaže Mehić.

Filmovi na jezicima bosanskohercegovačkih manjina su prikazivani tokom juna, subotom poslijepodne, u prostoru Kamerne scene Doma mladih u Tuzli. Publika je  mogla vidjeti komedije, drame, trilere i artističke filmove na ruskom, turskom, njemačkom, ukrajinskom, poljskom, romskom, češkom i mađarskom jeziku.

-Interes publike je bio zadovoljavajući uzimajući u obzir da je zbog pandemije COVID-19 osjetno umanjena posjećenost programskim sadržajima ovakvog ili sličnog karaktera. U nekoliko navrata je lokalna televizija u cilju najave projekcija snimila i emitovala reportažu o projekcijama filmova i cjelokupnom projektu. Nismo imali problema s pravima za prikazivanje jer se nije radilo o komercijalnim projekcijama, pojašnjava  Senad Begović iz JU Centar za kulturu Tuzla koji je realizovao ovaj dio projekta.

Jedan od volontera na projektu Tomislav Durtka, inače stručni saradnik za nacionalne manjine u opštini Prnjavor i volonter u Udruženju Poljaka u Prnjavoru Bolesławiec, podsjeća da je njegov grad poznat kao mala Evropa jer tamo žive predstavnici velikog broja nacionalnih manjina koji su sačuvali jezik i običaje.

-Predstavnici manjina su oduševljeni, ali i predstavnici konstitutivnih naroda jer su, kako kažu, čuli nešto novo o jeziku svojih sugrađana, običajima… ja inače često razgovaram s predstavnicima medija o medijskim sadržajima na jezicima nacionalnim manjina i o nacionalnim manjinama, ali oni kažu da nema finansijske podrške za to iako je naš projekat pokazao da postoji interes – Radio RTV kantona Tuzla je preuzeo naše emisije, a i mnogi drugi mediji su izvještavali o našim sadržajima, priča Durtka. Smatra da u BiH ne postoji generalna inicijativa za zaštitu prava nacionalnih manjina i njihovih jezika.

– U nekim školama imamo nastavu na jezicima manjina, u Prnjavoru na primjer u školama imamo časove  na ukrajinskom i talijanskom, a udruženje Poljaka organizuje časove poljskog jezika. Mislim da ovakve sadržaje nije problem organizovati u sredinama gdje postoji potreba ili se pojavi dovoljan broj zainteresovanih, ali nema generalne inicijative osim kada Vijeće Evrope i Evropska unija pozovu da se to uradi i tako skrenu pažnju i podsjete na obaveze, kao i na to da postoji potreba, ali i način kako da se to uradi, kaže Durtka.

Partnerske organizacije na ovom projektu bile su i Udruženje Makedonaca iz Tuzle,  Udruženje Roma Romska djevojka-Romani Ćej  i Udruženje Ukrajinaca UKPD Taras Ševčenko iz Prnjavora.

Iako BiH na međunarodnom nivou ima obavezu da obezbjedi medijske sadržaje na manjinskim jezicima i o pravima manjina, jedini medij koji je u cijelosti posvećen pravima nacionalnih manjina i zaštiti manjinskog jezika je romski portal Udar što je dodatni dokaz da bi i institucije u sistemu vlasti i mediji u BiH trebali uložiti više truda i nastojati da očuvaju jezike manjinskih naroda u BiH dio kao kulturne i tradicionalne baštine ove zemlje.

Udruženje Rino Zandonai korisnik je zajedničkog programa Evropske unije i Vijeća Evrope „Horizontal Facility za Zapadni Balkan i Tursku 2019-2022“. Stavovi izraženi u ovom tekstu odgovornost su autora i ne predstavljaju zvanične stavove Evropske unije i Vijeća Evrope.

 

Idi naVrh

Don't Miss