Umjesto gradnje i rekonstrukcije vodovodne mreže, što bi trajno riješilo pitanje snabdjevanja vodom u Karanovcu, Piskavici, Kuljanima, Dragočaju, Potkozarju…, Stanivuković je podijelio vaučere za besplatne priključke na vodovodnu mrežu. Od njih mnogi građani nisu imali nikakve koristi
Piše: Ljiljana KOVAČEVIĆ
Lokalni izbori su prošli, a sa njima su nestale i “čarobnjačke” vještine reizabranog gradonačelnika Banjaluke Draška Stanivukovića, kojima je, navodno, tokom svog prethodnog četvorogodišnjeg mandata riješio sve probleme Banjaluke i njenih građana. Tokom predizborne kampanje Stanivuković bi, u dobro ušminkanim video uratcima, samo pucnuo prstima i konstatovao je sa njim stigla “magija koja Banjaluku pretvara u magični grad”.
Posle 6. oktobra magija je iščezla, a njegova izjava iz jula ove godine da se Banjaluci “više ništa ne može obećati, jer smo mi (on i njegova administracija op.a.) sve uradili”, pokazala se kao predizborni spin. Na kraju njegovog prvog mandata su ostali nedovršeni projekti i veliki gubici u gradskom budžetu.
Deficit u gradskoj kasi
Stanivukovićevo djelovanje u prošlom mandatu, ostavilo je veliki danak. Trošenje miliona konvertibilnih maraka iz budžeta na razne infrastrukturne projekte, čiju realizaciju su pratile brojne neregularnosti, prvenstveno, gradnja mimo regulacionog plana i bez građevinskih dozvola, sporan način finansiranja tih projekata i pogodovanje lokalnim tajkunima, netransparentno trošenje novca doveli su da je gradska kasa na kraju prošle godine bila u minusu od najmanje 10.661.603 KM. To je konstatovala Glavna služba za reviziju javnog sektora RS, koja je Gradu Banjaluka dala negativno mišljenje, a svoj izvještaj dostavila Okružnom javnom tužilaštvu koje bi trebalo da se pozabavi svim evidentiranim nezakonitostima u radu gradske administracije.
Sve nezakonitosti koje je počinio u protekle četiri godine Stanivuković je dobro pokrivao manipulišući javnošću putem društvenih mreža, koristeći misleading marketing u promovisanju navrat-nanos završenih projekata da bi Banjaluku predstavio kao moderan i urban evropski grad, sa grandioznim spomenicima, uređenim parkovima i saobraćajnicama. Uprkos tome što za mnoge od tih projekata nije imao niti potrebne dozvole za gradnju niti odobrena finansijska sredstva. Manjak u gradskom budžetu danas je mnogo veći od navedenih deset miliona i nema te magije koja može promijeniti problem nedostatka novca, neophodnog da bi se osiguralo funkcionisanje grada. Prema izvorima Žurnala iz Gradske uprave, dugovi Grada prema prevoznicima iznose više od milion maraka i, ako u dogledno vrijeme ne budu izmireni, biće doveden besplatni javni prevoz za korisnike tog prava, uključujući i penzionere, koji su zbog te povlastice bili jedni od Stanivukovićevih najodanijih glasača.
Nova zaduženja za stari problem
Za četiri godine prehodne vladavine Stanivuković nije riješio ni gorući problem vodosnabdijevanja u brojnim prigradskim naseljima. Umjesto gradnje i rekonstrukcije vodovodne mreže, što bi trajno riješilo pitanje snabdjevanja vodom u Karanovcu, Piskavici, Kuljanima, Dragočaju, Potkozarju…, Stanivuković je podijelio vaučere za besplatne priključke na vodovodnu mrežu. Od njih mnogi građani nisu imali nikakve koristi, jer su se novi rezervoari, u koje je prošle godine uloženo oko 1,2 miliona maraka, pokazali nefuncionalnim.
Budući da je gradski budžet u dubiozi, gradonačelnik jedino rješenje vidi u novim zaduženjima. Žurnal je u posjedu dopisa, koji je Stanivuković 29. oktobra uputio predsjedniku Gradske skupštine u tehničkom mandatu Ljubi Ninkoviću (novi saziv gradskog parlamenta još nije konstituisan), tražeći od njega da zakaže vanredno skupštinsko zasjedanja sa samo jednom tačkom dnevnog reda – Prijedlog Odluke o kreditnom zaduženju Grada Banjaluka za finansiranje kapitalnih investicija. Pojasnio je da se radi o tački koja ima za cilj da se “konačno riješi problem vodosnabdijevanja, što je jedno od najvažnijih pitanja za Banjaluku i njene građane”.
Preduzeće „Vodovod“ Banjaluka je u prvih devet mjeseci ove godine poslovalo sa minusom od 2,6 miliona KM, što je skoro tri puta više nego u istom periodu lani, objavio je banjalučki poslovni portal Capital. Prema saznanjima Žurnala, Stanivuković i uprava “Vodovoda” želi da se kreditno zaduži za deset miliona maraka. Na čelu banjalučkog “Vodovoda” od marta ove godine je Aleksandar Zolak iz PDP-a, nekadašnji direktor Agencije za lijekove BiH. To što je Zolak po struci ginekolog, nije bila prepreka Stanivukoviću da ga postavi za direktora “Vodovoda”, čime je pokazao da nije ništa bolji od ostalih iz vladajućeg establišmenta na svim nivoima u RS, koji direktore javnih preduzeća na rukovodeće pozicije postavljaju isključivo na osnovu stranačke pripadnosti i političke lojalnosti, a ne stručnosti i sposobnosti.
Glasovi za opstanak na funkciji
Zanimljivo je da je već dvije godine na čelu Gradske razvojne agencije Neven Stanić, odbornik Ujedinjene Srpske (US) u prošlom sazivu gradskog parlamenta, koji je na ovogodišnjim lokalnim izborima uspio da obnovi odbornički mandat.
Imenovanje Stanića sa direktora Gradske razvojne agencije je klasičan sukob interesa, jer je član gradskog parlamenta, koji odobrava budžet ove Agencije i kojem se podnosi izvještaj o njenom radu i poslovanju. Nema sumnje da je Neven Stanić jedan od onih iz vladajuće koalicije na entitetskom nivou, predvođene SNSD-om, koji je pred izbore 6. oktobra na terenu lobirao za Stanivukovića, čiji ostanak na gradonačelničkoj poziciji njemu garantuje produžetak direktorskog mandata u Gradskoj razvojnoj agenciji.
Prema Stanićevom nalogu na Linked in-u, on je osnovne studije završio na Američkom univerzitetu u BiH, na kojem je studirao od 2009. do 2012. godine. Od 2014 do 2015. godine bio na master studiju na britanskom Univerzitetu u Jorku, koji mu je, kako je ranije izjavio, priznao diplomu sa osnovnih studija na Američkom univerzitetu u BiH. Ova visokoškolska ustanova je 2020. godine izgubila akreditaciju zbog prodaje diploma.
Posao za prijatelje
Početkom marta ove godine Stanivuković je na čelo banjalučkog “Gradskog groblja” imenovao Aleksandra Milakovića, sina pokojnog Nedeljka Milakovića, nekadašnjeg direktora tog gradskog preduzeća. Stanivuković je tada izjavio da je on prijatelj sa porodicom Milaković. Objasnio je da Aleksandra postavlja na čelo Gradskog groblja da bi se ispravila nepravda prema njegovom ocu Nedeljku, kojeg je po nalogu njegovog sestrića Gorana Selaka (SPS) iz tog preduzeća, uperivši mu pištolj u glavu (svojejevremeno javno potvrdio pokojni Nedeljko Milaković), izbacio bivši direktor te firme Željko Grbić.
Problem je u tome što “Gradsko groblje” nije Stanivukovićeva privatna firma, pa da u njemu može zapošljavati prijatelje svoje familije. Problem je i to što je Aleksandar Milaković suprug Nikolije Milaković, koja je od 2020. godine u Stanivukovićevom kabinetu, što je jasan primjer nepotizma. Poseban problem je to što Milaković nema dana iskustva na rukovodećim pozicijama, mada prema zakonu na rukovodeće pozicije u javnim preduzećima može biti imenovana samo osoba koja na tim pozicijama ima pet godina iskustva. Upitna je i validnost Milakovićeve diplome, koju je stekao Visokoj školi za primjenjene i pravne nauke “Prometej” iz Banjaluke. “Prometej” je pod istragom zbog prodaje diploma, a Agencija za visoko obrazovanje Republike Srpske je toj visokoškolskoj ustanovi uskratila akreditaciju u Državnom registru visokoškolskih institucija u BiH. Skoro tri stotine diploma “Prometeja” je poništeno.
Upravljanje bazenom
Za izvršnog direktora u Javnom preduzecu “Akvana” postavljen je Miroslav Ševo iz PDP-a, koji nema dana iskustva na poslovima sa visokom stručnom spremom, a kamoli pet godina iskustva na rukovodećim pozicijama, kako to jasno definiše Zakon o javnim preduzećima. Ševo je postao direktor, jer je osoba potpuno odana Stanivukoviću, spremna da u svako doba dana i noći bez pogovora izvršava njegove naloge. Ševo je na direktorsku poziciju imenovan odmah nakon što je donio Univerziteta za poslovne studije Banjaluke, koji je takođe pod istragom zbog prodaje diploma.
Direktor “Akvane” je Svetislav Lazić. Njega je po nalogu Stanivukovića imenovao Nadzorni odbor tog propalog banjalučkog preduzeća. Ni Lazić, koji je profesor fizičkog vaspitanja, nije ispunjavao zakonske uslove za imenovanje. Sam je nastavio da krši zakon, pa je za svog zamjenika imenovao Sinišu Zelića, koji nije imao dana iskustva na rukovodećim mjestima, a, prema Pravilniku, za tu poziciju morao je imati tri godine iskustva na poslovima visoke stručne spreme. Zelić je diplomu osobe sa VSS stekao na Univerzitet za poslovne studije Banjaluka.
Siniša Zelić se revaširao Stanivukoviću, koji je u ime “Akvane” potpisao spornu odluku o dodjeli u zakupu dijela garaže ovog javnog preduzeća privatniku Marku Plavšiću, o čemu je Žurnal detaljno pisao u prije godinu dana.
(Žurnal)
